Sep 2019: Beter hebben we eigenlijk nog niet meegemaakt

• Na een prima vlucht en de gebruikelijke lange wachttijd bij de douane op het vliegveld werden we netjes opgewacht door de chauffeur en naar Hotel De Plantage.
• Hotel de Plantage is een prima plek om even te acclimatiseren. Prima huisjes, schoon, vriendelijk personeel en gezellige maaltijden. Gezien de kleinschaligheid wel allemaal op dezelfde tijd eten. Ondertussen struinen de apen door de bomen en schreeuwen de vogels zich schor. Gerard, de eigenaar is erg belangstellend naar zijn gasten en toont zijn enorme kennis van de natuur tijdens een rondleiding. Pinnen kon helaas niet hier, met Surinaams geld betalen ook niet, maar met euro’s of een mobielbankieren opdracht loste alles op.
• Het tweede deel van de reis was de tour naar Galibi. Via een busrit naar Albina met onderweg enkele stops, onder meer in de streek die tijdens de burgeroorlog vernield was door Brunswijk. Daar werd door de passagiers duidelijk verschillend over gedacht. In Albina van een lunch genoten (brood met pindakaas) en per boot naar Galibi gevaren. We waren niet helemaal voorbereid op de eenvoud van de accommodatie, maar dat was verder geen punt. Een rondleiding door het Indiaanse dorp bracht ons veel kennis bij over hun culturele gebruiken en hun kennis van de natuur en hun geestelijk en spiritueel leven.

Dat de toch naar de schildpadeilanden midden in de nacht zou plaatsvinden was voor sommigen een totale verrassing. Voor ons overigens niet. Helaas hebben alleen sporen gezien. Geen schildpadden zelf, daarvoor zaten we te laat in het seizoen. Twee zaken vielen ons wel op. Ten eerste de prachtige sterrenhemel met een duidelijk zichtbare Melkweg. Ten tweede, helaas, de aanwezigheid van plastic afval in zowel de rivier als op alle strandjes. Jammer.

• De stop bij het Torarica hotel bood ons de kans om na 9 jaar weer eens Paramaribo in te gaan. Wij vonden het erg veranderd. Drukker en voor ons gevoel wat minder veilig dan toen.
• Het derde deel van de tour was de reis naar de Sintia dam. Als gids hadden we Semsie. Wat een prachtige reis. Uniek om dit te mogen doen, zoveel te kunnen zien en zoveel te kunnen leren van Semsie. Na een lange autorit verder per boot. Prachtige tocht over de rivier waarbij we al veel vogels hebben kunnen spotten en apen. Semsie had de tour aangepast qua volgorde, maar alle elementen zaten erin. Het kampje bij de Sintia dam was basic maar perfect. Precies wat we zochten. De tocht naar de schildpadberg was “killing” maar uniek. Zeldzame vogels gespot. ‘s Nachts op de rivier kaaimannen, grote roofvogels en slangen gezien. Prachtig. De crew was erg vriendelijk en behulpzaam en kookte heerlijk. We hebben geholpen met het naar boven duwen van de boot bij de Awarradam. Geweldig.

Ik kan heel veel vertellen over deze tocht, maar het was geweldig, precies wat we zochten. Fysiek voor ons goed te doen, maar je moet er toch wel een redelijke conditie voor hebben en je vooraf realiseren dat alles op basic niveau is. Soms moet je over of door je grenzen heen.

• Het vierde deel van de tour was het even bijkomen in Bloemendaal. Een oase van rust en luxe met een prima keuken. Het luiaard opvangcentrum bezocht en gefietst naar Groningen.
• Het vijfde deel van de tour was de Maratakka tocht. Opgehaald door de oude piloot Erick, de witte Surinamer. Een man vol verhalen over de historie van Suriname. Op de lange weg naar Wageningen zijn oude vliegveld bezocht en vervolgens per boot de Saramacca afgezakt richting zijn kampje. Onderweg weer veel vogels en nu ook luiaards gezien. Het laatste bewoonde dorp (Cupido) bezocht en een bostour gemaakt. Ook deze tocht was erg basic maar prima om te doen. Op de terugweg een grote groep reuzenotters waargenomen en een veelvoud aan vogels. Deze tour was kort maar intensief.
• Terug in Paramaribo hebben we in de Palmentuin de dag van de Inheemsen meegemaakt.
• Het zesde deel van de tour was de West Suriname Tour met als gids Dion. We werden niet door hem opgehaald maar door een chauffeur die ons naar camping Palulu naast het vliegveld bracht. Daar werden we vriendelijk ontvangen maar moeten we ruim drie uur wachten op Dion wiens auto kapot was en gemaakt moest worden. Dion is een aparte man met ongelooflijk veel vogelkennis. Hij spot overal vogels langs de weg en laat ons die zien.

De eerste nacht maken we kamp in een verlaten steengroeve en toeren we in het pikkedonker door het woud. We slapen in hangmatten in de open lucht, maar dat is niet nieuw op deze reis. Dion had zijn Indiaanse vriendin meegenomen en dat leverde leuke gesprekken op. De tweede dag richting Tibiti bij de rivier waar we een kampje maakten, veel vogels gezien hebben vis gevangen en bereid hebben en het woud verkend hebben.

De derde dag langs de rivier verbleven en natuurtochten gemaakt. ‘s Middags  wat noordelijker gereisd. Daarbij weer bijzondere ervaringen in het bos opgedaan en bijzondere mensen en dieren ontmoet. De vierde dag, na een ochtend tour om vogels te spotten om half vier s’ochtends, terug naar de Palulu camping. Omdat de taxi naar Paramaribo niet op tijd geregeld was, hebben we nog een tijdje bij Dion thuis doorgebracht.

• Het zevende en laatste deel van de tour was de vlucht naar en het verblijf op Curaçao. Waterside appartement. Prima plek om te zijn, dat appartement. Wel erg warm. Met de beschikbare auto het eiland en Willemstad verkend en vooral uitgerust door te dobberen in de zee. De tegenstelling met de intensiteit van het Suriname del van de reis was toch wel groot, maar bracht ook rust.

Al met al heeft de vakantie datgene gebracht waarop we gehoopt hadden. Cultuur, natuur, intensieve reizen, back to basic, soms zelfs bijna uitputting (Schildpadberg) en weer nieuwe kennis opdoen. Genieten van de mensen aan wie we toevertrouwd zijn en van de lokale bevolking.

Nogmaals: de reis was perfect georganiseerd. Alles klopte. We merkten ook dat er met regelmaat contact met de backoffice was, dan wel dat jullie de gidsen vroegen hoe het ging. Een warme belangstelling die we erg gewaardeerd hebben. Hulde!

Alma en Jan van Dijk, 20 september 2019.