Een van de eerste vragen die ik krijg wanneer ik vertel dat ik 28 jaar in Suriname heb gewoond is of ik het lekkere warme weer niet mis. Oh ja, ik heb het heel erg gemist. De eerste maanden niet. Toen ik vorig jaar in juli in Nederland aankwam was het weken lang aangenaam warm weer. Heerlijk om te acclimatiseren. Daarna werd het herfst en winter en voelde ik de tropische warmte uit mijn botten wegtrekken.
Maar de afgelopen dagen lijkt het hier met die zinderende temperaturen net op Suriname, het is heet! Dus doe ik wat ik 28 jaar lang heb gedaan: ik sta vroeg op, geniet van de zwoele avonden, loop iets minder hard en eet watermeloen!
In Suriname kocht ik mijn meloen altijd bij één en dezelfde man, een boeroe, die zijn meloenen plant in Saramacca. Zijn meloenen zijn altijd vol van smaak, lekker zoet.
Het eerste jaar in Nederland heb ik nooit een meloen gekocht, ook geen mango’s/manja’s, want die smaken hier toch niet, vond ik. De manja’s hier op de markt lijken niets op de zoete, sappige exemplaren die ik in mijn tuin had. Dus, oordeelde ik, die meloenen zullen hier ook wel niets zijn. Maar afgelopen week was er geen houden meer aan en heb ik mijn meloen gekocht bij mijn Turkse winkel. Ik geef eerlijk toe dat ik sceptisch was, Maar eerlijk is eerlijk: de meloen is heerlijk! Ik waan me nu echt even in Suriname! U toch ook?
Sandra