Na 15 jaar weer “piepen” in Switi Sranang

Onze dochter Lizzie is in 2002 te Suriname geboren. Toen ze één jaar oud was hebben wij Suriname verruild voor Canada. Iets van Suriname herinneren kan ze niet. Maar Lizzie is wel ontzettend nieuwsgierig naar haar geboorteland, waar ze al die mooie verhalen over hoort.

Samen met Suriname Holidays hebben we een leuke reis samengesteld om nog eens na 15 jaar te gaan ‘piepen’ in ‘Switi Sranang …’

Zaterdag 28 juli 2018, 11:15 uur is het dan eindelijk zover. De grote ‘blauwe vogel’ naar Suriname staat klaar om te vertrekken.

Wat een mooi gevoel om na ruim 9 uur vliegen weer voet op vertrouwde tropische bodem te zetten. Er is veel veranderd maar de belangrijkste dingen zijn hetzelfde gebleven zoals: de rust, gastvrijheid, de heerlijke tropische warmte, de geuren en vooral de kleuren.

We werden opgehaald door ‘auto met chauffeur’. Zelfs een drinkflesje voor eenieder met koud water stond voor ons klaar in de auto. Eenmaal de rugzakken ingeladen konden we onze weg vervolgen naar de eerste stop, een cambio: geld wisselen. Daarna via Paramaribo, over de “Bosjebrug” door naar, Commewijne. Onze tweede stop was op plantage Alan bij de lokale “Chinese Supermarkt”. Van al die indrukken krijg je honger en dorst … Dus er werden wat djogo’s , casavechips, bananenchips en ‘tesa fesa’ gekocht. Onze laatste stop voor de dag was het “blauwe huis “ aan de rivier. Eindelijk waren we weer thuis … Wat een mooie plek. Ook hier was het volop genieten van die heerlijke rust, de warmte, de geuren en de kleuren. De komende dagen gaan we ons hier zeker amuseren.

We hebben genoten in Commewijne. Met Meneer Albert hebben we de plantages Fredericksdorp, Bakkie en Alliance bezocht. Meneer Albert, die geboren en groot geworden is op Fredericksdorp, kon heel wat vertellen over het plantageleven. Maar ook Meneer Soekardi Toekijan, al 85 jaar oud en even lang aanwezig op plantage Mariënburg heeft ontzettend mooie levensverhalen verteld.
In Fort Nieuw Amsterdam hebben we met een rondleiding meegelopen. Het was een klasje van de lagere school, die op schoolreisje waren. Zo hebben we geleerd dat de gevangenis “copi” werd genoemd.  Dit is een houtsoort welke voorkomt in Suriname en gebruikt wordt voor het bed waar de gevangene op slaapt.

Het werd tijd om het “blauwe huis” te verlaten en naar de stad te gaan. De huurauto werd ingeleverd en vervolgens checkten we in bij “La Petite Maison”. Een leuk klein hotel aan de waterkant.
We hebben onze eigen stadswandeling gemaakt. De palmentuin, het kerkplein, de houten kerk, de saramaccastraat, de straat waar het goud wordt opgekocht wat in het binnenland is gewonnen, maar ook de straat waar de busjes naar het binnenland vertrekken en waar de mensen uit het binnenland aankomen om hun producten te verkopen en om zelf inkopen te doen. Van al dit “wandelen“ krijg je trek en dan is er geen betere plek zoals de waterkant en werd het tijd voor een heerlijke saoto soep met sate. Onder het genot van een heerlijke koude djogo.

De volgende morgen stond wederom de auto met chauffeur klaar. Met als bestemming, het vliegveldje Zorg en Hoop. Vandaag begon onze trip naar het binnenland. We werden begroet door Meneer John die ons begeleide met inchecken en het wegen van de bagage (wij moesten zelf ook op de weegschaal). Hier geen grote blauwe vogel maar een -twin otter- waar maximaal 15 passagiers en een klein beetje persoonlijke bagage in passen. De overige bagage ruimte was voor goederen benodigd voor de dorpjes en kampementen in het binnenland.

In Drietabiki werden we ontvangen door Meneer Henny die de komende 5 dagen onze gids was. Komende uit Drietabiki is Meneer Henny bekend in dit gebied van Sipalawini.
Samen met Meneer Henny hebben we 5 dagen gevaren, gewandeld, gekampeerd en geleerd hoe het is om te leven aan de Tapanahony rivier. We hebben geleerd hoe de Aurekaners (Marrons en in de volksmond boslandcreolen) leven en werken, maar ook hoe de Arrowakken (de indianen) leven en werken.

Het mooie reisavontuur in Suriname zit er alweer bijna op. Restte ons nog één avond te genieten van Paramaribo.

Inmiddels staan we weer op Zanderij. Klaar voor onze zon, zee, strand en duikvakantie op Curaçao.

Aangekomen op Hato International airport hebben we een auto gehuurd en zijn we naar ons hotel in Willemstad gereden, -De Scuba Lodge-. Dit hotel ligt in de wijk, Pietermaai. Een gezellig klein hip hotel in vrolijke kleuren, gelegen aan de Caribische zee. Het hotel heeft ook een goed uitgeruste duikschool. We hebben deze week dan ook mooie duiken met z’n drieën gemaakt, heerlijk over het eiland gereden, gezwommen en gesnorkeld in de mooiste baaien.

Het weekje Curaçao was kort. Helaas staat de grote blauwe vogel die ons ook naar Suriname heeft gebracht weer klaar voor vertrek naar Nederland.

Samen met het team van Suriname Holidays uit Nederland, het team uit Suriname gecombineerd met onze eigen inbreng hebben wij een fantastische mooie reis gemaakt.

Dank jullie wel, team Suriname Holidays!

Frank, Monique en Lizzie Wijnhoven.