Prachtig, in een klein vliegtuigje vliegend over de broccoli velden.

13-aug-2015

Onze reis in Suriname zullen we niet snel vergeten.

We vlogen met de dreamliner op Curacao en hadden een aansluitende vlucht naar Paramaribo.
Op het vliegveld stond, netjes zo als afgesproken, een chauffeur klaar voor ons die ons in een ruime en nette auto bracht naar ons hotel n Paramaribo : Green hart hotel.

Om 1 uur in de nacht doken we daar ons bed in. De warmte was wel weer even wennen, maar gelukkig waren er genoeg goed werkende ventilatoren aanwezig. De kamers waren netjes en schoon. Het ontbijt beviel ons goed, uitgebreid en zelfs tot een uur of 11 beschikbaar, in buffet vorm. We konden dus uitslapen!
Na een plons in het zwembad hebben we kennis gemaakt met Cathlin, die ons voorzag van een heleboel tips en enthousiasme voor de jungle tour naar Apetina/Tebutop.
We hebben heerlijke Roti gegeten bij Ropi Ram en zijn daarna naar de grote markt geweest. Die avond hebben we in het hotel gegeten en ook dat was prima!
De start van onze jungle tour verliep iets stroef. De chauffeur kwam niet opdagen om ons naar Zorg en Hoop te brengen. Gelukkig was 1 telefoontje genoeg naar Cathlin.

Iedereen op de weegschaal en daarna instappen voor de vlucht naar Drietabbetje. Prachtig, in een klein vliegtuigje vliegend over de broccoli velden. Drietabbetje heeft een grasstrook als landingsbaan en daar werd het vliegtuigje vakkundig op geparkeerd. Terwijl alles in en uitgeladen werd, nam de piloot de tijd om zijn krantje te lezen. Rustig aan en relax is het motto in Suriname en zo is het leven daar ook inderdaad.

Onze gids,Hennie, voor de komende dagen stond ons op te wachten en nam ons mee naar de boot. De reis begon met een bezoek aan de lokale winkel, waar hij nog wat inkopen deed voor de komende dagen. Wij kregen daar onze lunch en met gevulde buiken en flessen rum gingen we op weg naar de eerste nederzettingen. Bijzonder was het zeker! Zowel het goudzoekers dorp even als het dorp waar de boten werden gemaakt maakten indruk op ons. De overnachtingsplek was super. De maaltijden die Hennie voor ons kookte waren smaakten goed! We hebben kennis gemaakt met vele verschillende Surinaamse groenten.

Bijzonder was de overgang van Marron gebied naar gebied van de indianen, aangegeven met 1 vlag midden in de rivier. Na een lange dag varen, met genoeg stops en stroomversnellingen, kwamen we aan bij de eerste stroomversnelling die onze bootsman (uitstekend!) en de gids niet zelfstandig konden nemen. Met een telefoontje werden hulptroepen ingeschakeld. Enkele sterke mannen uit Apetina kwamen ons helpen. Zij namen ons mee naar det dorp, waar het goed toefen was.

De beklimming van de tebutop was een uitdaging. We moesten wachten tot het droog was en zijn toen met een lokale gids op weg gegaan. Bijzonder hoe zij, met super veel geduld, die rare toeristen omhoog hielpen. Helaas zijn we tot halverwege gekomen. Hennie was resoluut, we moesten opbreken en naar beneden omdat het ging regenen. Inderdaad, toen de laatste voet op de grond zette kregen we een tropische regenbui over ons heen. Super zo’n gids die weet wat hij doet. De weg terug gebruikte Hennie om van alles te vertellen over het leven in de jungle en zag onze bootsman (bij genaamd Witje, omdat hij blauwe ogen had) nog een luiaard in de boom.

De weg terug met de boot stroom afwaarts ging snel. De avond in Drietabbetje hebben we nog een dansje gewaagd in de plaatselijke disco :-). De overnachting was in het logeergebouw. Iedereen was het er over eens : slapen in de hangmat was veel lekkerder. Bijzonder was de ontmoeting met de Kaptein van Drietabbeltje. We zaten aan een grote lange tafel met daarop een veel te grote voetbalbeker, goud en veel krullen, met aan het hoofd de kapitein, op zijn troon (een groene curver stoel met rugleuning).

De weg terug met het vliegtuigje ging super en na 4 nachten, 5 dagen stonden we weer op het vliegveld van Zorg en Hoop, een super ervaring rijker. Onze chauffeur stond klaar om ons op te vangen en het was prettig om weer terug te zijn in The green hotel, waar we weer met een grote lach ontvangen werden.

Slechts een negatieve noot : 3 van de 5 familieleden hielden aan Paramaribo een forse oorontsteking over. Onze tip: zwem niet te veel onderwater!

Kortom een super belevenis, een aanrader.

familie Bonsing