Een heerlijke maand in Suriname (maart – april 2017)

Hanneke Klerks en René Nijrolder

Omdat we deze vakantie wilden combineren met tijd voor familiebezoek hebben we samen met Suriname Holidays een maatwerkprogramma gemaakt. Wij hadden een idee wat we ongeveer wilden doen, Suzette kwam met goede tips en ideeën en door hen is het prima geregeld.

 Week 1

Op zaterdag op tijd vertrokken met de bus naar Schiphol (we wonen in Nieuw-Vennep). Dat ging allemaal best voorspoedig, natuurlijk wel wat rijen, maar op tijd door alle controles. Konden we nog lekker even genieten in de lounge van KLM, daar mochten we nu tenslotte in. Business-class in het vliegtuig wordt je echt verwend. Begint met een drankje voor het opstijgen, lekker eten onderweg en als eerste uitstappen en je bagage als eerste op de band. Het kost wat, maar ……

Keurig op tijd geland op Zanderij, daar werden we opgehaald. Ondertussen ongeveer 17.00 u Surinaamse tijd, maar daar waren we nog niet helemaal voor ons gevoel. Door de Surinaamse zaterdagmiddagfile waren we nog wel even overweg, maar na ruim een uur afgezet op ons adres in Paramaribo. We hebben voor een maand een appartementje in de Wicherstraat. Heerlijke plek, dicht bij het centrum en Zus&Zo (toch wel onze favoriete ‘hangout’). Kunnen we tussen de trips door gewoon onze spullen achterlaten.

Zondagochtend hebben we onze surinaamse fietsen voor een maand opgehaald bij Fietsen in Suriname, hele vrolijke oranje, zijn we lekker mobiel in de stad, want lopen is hier ook niet alles! Meteen maar pinnen, hoewel niet meer onbeperkt viel mee wat we konden opnemen (SRD 1000,00). Voelt goed om hier weer te zijn, allemaal heel vertrouwd.

Maandag maar eerst ontdekken hoe het met de eerste tour zit, langs bij Surinaamse contactpersoon van Suriname Holidays aan het Kerkplein, konden we ook meteen naar het postkantoor. Klein rondje door de stad, sfeer proeven en eten bij De Gadri naast fort Zeelandia. Ook genieten van het uitzicht op de Surinamerivier en de brug!

Dinsdag tegen 10.00 u rijdt de taxi voor om ons naar Zorg en Hoop te brengen, het vliegveld(je) in de stad. Daar was het allemaal prima geregeld. We bleken met 8 gasten naar Kabalebo te gaan, in een vliegtuigje voor 12, de rest van de ruimte aangevuld met ‘spullen’ voor Kabalebo.

Een uur vliegen naar een voor Surinaamse begrippen luxe resort, heel prachtig gelegen, middenin het ‘bos’, geen dorp in de buurt, dus eigenlijk alleen natuur. Behalve lekker eten, beetje zwemmen, is de natuur het ‘programma’. Wandelen met een gids, varen in een Korjaal (in plaats van op de houten plankjes hier op ‘tuinstoeltjes’), een ochtend zelf varen in een kayak, beetje poedelen in een Sula in de rivier en de dagen vliegen voorbij. We hebben genoten van logeren in onze River-cabin (uitzicht op de rivier) en het kijken naar dieren (vogels, aapjes, spinnen ……. maar ook een tapir en een ocelot). Heel erg bijzonder allemaal.

Beetje inspanning en ontspanning, we zijn ondertussen al beetje bruin geworden.

Omdat de River-cabins ongeveer 1500 m van het hoofdgebouw afliggen werden we tussendoor rondgereden met een golf-karretje. Bijzondere ervaring, ook omdat na een regenbui het pad een soort rally-parcours wordt!

Op zaterdagochtend eerst nog stukje varen, dan inpakken en lunchen (ja, alweer eten……) en rond 12.15 land het vliegtuig dat ons weer terug gaat brengen. Half uurtje uit en weer inpakken en wij vertrekken naar Paramaribo. Wonderlijk georganiseerd stond de taxi keurig op ons te wachten. Rustig in de stad, dus we zijn snel in de Wicherstraat. Daar boodschappen doen en vooral wassen, want kleren komen niet heel schoon terug uit het binnenland, maar gelukkig is alles snel weer droog.

Zondag mee naar de mis in de Kathedraal en daarna koffie, kletsen en wat eten. Heerlijk relaxt allemaal. Deze keer kennis gemaakt met Surinaamse druiven, zien er uit als kersen en smaken beetje naar pruimen! Leuk en lekker fruit hebben ze hier!

Week 2

Ook in de 2^e week blijven we genieten van Suriname, heerlijk weer, maximaal net boven de 30 graden en zo nu en dan een bui, dus prima voor ons. De komende week gaan we zelf met de auto op reis. Maandag eerst nog een relaxdag, ’s avonds tijd om een nieuw restaurantje (Souposo) uit te proberen. Ook prima! ….. voor de geïnteresseerden, deze keer kippenlevertjes als voorgerecht.

Dinsdagochtend om 09.00 u werd de auto gebracht door Ross Autoverhuur (via Sunny-Cars), dat kon gelukkig, hoefden wij niet eerst naar de Kwattaweg aan de andere kant van de stad te fietsen.

Laatste spullen ingepakt en we zijn onderweg. Als je eenmaal de stad uit bent is er eigenlijk maar 1 weg die je kunt volgen. Zo nu en dan een brug over een grote rivier en kleine dorpjes, mooie plaatsnamen (Groningen, Wageningen, Mary’s Hope) en heel veel groen. Eenmaal buiten de stad is er steeds minder verkeer. Advies was om in Coronie te lunchen, iets over de helft. Werd beetje late lunch maar eten is er in Suriname altijd.Door naar Nieuw Nickerie, op de grens met Guyana, de uiterste oostpunt van Suriname. Met 13.000 inwoners de 3^e stad van Suriname, een provinciestadje waar de meeste dingen zijn, maar niet echt veel te beleven. Eind van de middag nog een rondje gelopen en op het terras van het hotel gegeten.

Woensdagochtend verder Nieuw Nickerie verkend, er is een flinke markt waar iedereen boodschappen lijkt te doen. Ook een rondje gereden, o.a. langs de Zeedijk, waar de Corantijn de Atlantische Oceaan in stroomt. Lunch in een lekker Javaans restaurantje (Pelita Hati) en tegen 14.00 u worden we opgepikt door Stephanie voor de trip naar Bigi Pan, het natuurgebied.

Stukje rijden naar de steiger en lekker stukje varen. Bigi Pan is een moerasachtig natuurgebied met centraal een groot meer. Om in het natuurgebied te komen moet de boot eerst over een dammetje geduwd worden. Midden op dat meer ligt/staat Stephanie’s Lodge. Fijn die rustige tijd, want we hadden de lodge voor ‘onszelf’. Hier alles helemaal verzorgd, inclusief het lekkere eten. Eind van de middag tot het donker werd varen en vogels spotten. Alle kleuren reigers zitten daar, de kaalkop ooievaar gezien en heel veel flamingo’s.

In het donker nog een keer op pad, nu kaaimannen spotten, maar die laten zich niet zien, wel 2 slangen!

Donderdagochtend op tijd op, want in de ochtend weer op pad. Nu met de zoon van Stephanie, dwars door het moeras naar de oceaan. Daar klimmen we nog even het dijkje over! Nu ook de Lepelaar gespot. Tussendoor heeft hij nog een net uitgezet om te vissen.

Als we terugkomen voor de lunch zijn er nieuwe gasten gearriveerd, even wennen voor ons.

Na de lunch varen we terug naar Nieuw Nickerie. Deze keer ‘vliegt’ de boot gewoon over het dammetje! De auto staat keurig onder het afdak op ons te wachten voor het volgende stuk.

Zelfde weg terug naar Saramacca. We logeren daar in (en aan de) Tijgerkreek op Linde’s Lust (een dorpje voor Gronngen). Een B&B In een ‘nieuwe’ houten plantagewoning van een Surinaams-Nederlands echtpaar. Zij hebben een soort mini boerderij met citrusbomen en kippen en schapen. Weer een heel andere omgeving.

Eind van middag acclimatiseren op de veranda. Hier eten we wat later, wordt zelfs na 20.30 omdat tussendoor ook de stroom uitgevallen was. En we verwachten ondertussen niet anders meer, ook hier is het eten en de gastvrijheid prima.

Vrijdag gaan we door de omgeving toeren. Komen nauwelijks de auto uit (behalve om te lunchen in Groningen), want het is gaan (stort)regenen. Gemiddeld zijn de wegen best goed, maar hier komen we ook nog flinke kuilen tegen. Wordt beetje rally rijden, hoort ook bij de Suriname beleving!

Eind van de middag terug bij Linde’s Lust, werd het weer droog. Konden we met Linde de plantage bekijken, mee de schapen voeren en stukje langs de kreek wandelen. Deze avond is het diner verrassend Hollands, stooflapjes met gekookte aardappels, wel leuk en lekker voor de afwisseling.

Zaterdagochtend vertrekken we na het ontbijt. Onze volgende bestemming wordt de Palulucamping, paar kilometer achter Zanderij. Eerst terug naar Paramaribo en daarna de weg naar Lelydorp en Zanderij. Blijken we toch ergens verkeerd te zijn gegaan want we komen terecht (blijkt achteraf) in Paranam. Vinden we wel een leuke plek voor de lunch en dan maar de weg vragen, want aan verkeersborden en kaarten doen ze hier niet. Als je hier woont, weet je gewoon de weg?!

Moesten we een stuk terug richting Paramaribo en daarna een doorsteek naar Lelydorp, kwamen weer op de goede weg naar Zanderij. 4 Km voorbij het Vliegveld aan een helemaal nieuwe weg staat een bord Palulucamping, gelukkig! Ook hier een Nederlands-Surinaams echtpaar en een vriendelijke ontvangt. Omdat de plek waar wij gaan logeren nog bezet is kunnen we relaxen en badderen op een ander plek aan hun kreek. Prachtige plek, een klein nadeeltje, een steekbeest neem mij flink te pakken. Dan toch maar van zwempak naar lange broek! Rond 17.30 kunnen we naar ons plekje. Zo’n idyllische camping hebben we nog nooit gehad!

Hier ook heerlijk Surinaams eten, alles voor ons verzorgd, daar kun je wel aan wennen! ’s Avonds wordt zelf een kampvuur aangestoken op onze plek.

Zondag na het ontbijt lekker boekje lezen op ons ligbed! Na de lunch worden we weer actief. Er is een wandeling uitgezet in het bos. Wel wat anders dan een uitgezette wandeling in Nederland. Ondertussen is het gaan regenen, uiteindelijk van boven en onder nat komen we na 2 uur het bos uit, ze zeiden ook dat het beetje avontuurlijk moest zijn! Lekker afspoelen in de kreek op onze plek en wel weer droog van ‘boven’ gelukkig!

Na het diner, lekkere maaltijdsoep deze keer nog even kletsen en naar de tent. Hele nacht gezellig regenmuziekje op ons dak.

Maandag ontbijten, inpakken (ondertussen veel vochtige niet zo fris ruikende spullen) en de weg vragen bij het. Vandaag gaan we naar Jodensavanne, ligt redelijk in de buurt en de hele weg blijkt te zijn vernieuwd. Er is weer een brug bij Carolina, daarna nog een klein stukje Bauxietweg. Hier ligt een heel stuk Surinaamse Joodse geschiedenis (Hoe duur is de Suiker van Cynthia McLeod).

Tot onze verrassing vinden we hier voor het eerst niet een soort restaurantje. Dan wordt het een broodje met sapje uit de Chinese supermarkt.

Eerste deel van de weg terug is nog prima, maar bij Suralco/Paranam wordt het even heel slecht, prachtige gaten, dus iedereen slingert er omheen! Stukje verder staan we ineens weer bij het dorpje waar we zaterdag geluncht hebben, waren we mooi rond geweest! Loop van de middag weer terug in de stad, auto afgetankt, boodschappen gedaan en bij de apotheek nieuwe ‘na de mug’ gekocht. De stinkende was meteen in de machine, deze keer zelfs 2 ladingen. ’s Avonds vertrouwd gegeten bij Zus&Zo, lekker dichtbij.

Week 3

Dinsdag, lekker in ons ‘eigen’ bed geslapen, Toch weer op tijd op want vanochtend komen ze om 09.00 u de auto ophalen. Beetje boodschappen en ‘aan de slag’. Vanmiddag gaan we op de koffie we hebben appeltaart gehaald bij Hollandia, die blijkt hier min of meer om de hoek te zitten!

Dinsdag en woensdag doen we dingen met onze familie. We hadden afgesproken dat we mee zouden gaan naar de dienst van oliewijding in Kathedraal. Een mooie Surinaamse ceremonie, met onze tante achter de schermen, waarbij de oliën voor de sacramenten voor het komende jaar werden gewijd door de bisschop en de paters hun belofte hernieuwden. Lange mis, met (in onze ogen) heel veel priesters. Maar mooi om mee te maken.

Donderdagochtend op tijd naar fietsen in Suriname om de fietsen om te ruilen. Het leek ons namelijk lekkerder om de trip naar Domburg te maken op een meer sportieve fiets, ipv de vrolijke oranje die jullie eerder zagen langs komen.

De spullen in de fietstassen en op weg. We hadden een routebeschrijving in een boekje, dat was allemaal prima te vinden. Grootste deel leuke binnendoor weggetjes, ook een stukje langs wat ze hier de ‘highway’ noemen, maar daar ligt zelfs een fietspad.

We houden het tempo beetje rustig want fietsen in de warmte kost toch meer energie dan fietsen in Nederland. We lunchen onderweg en er gaan heel wat water en sap doorheem om de vochtvoorraad weer aan te vullen.

Als we in Domburg aankomen strijken we eerst neer op het enige ‘echte’ terras dat daar is. Even bijkomen! Daarna de weg vragen op de politiepost en bij een andere fietser. Rond 15.30 u komen we aan bij Guesthouse ‘Little Paradise’. We worden vriendelijk ontvangen en rondgeleid op deze mooie plek. Omdat we de enige gasten blijken te zijn, mogen we zelf onze kamer uitkiezen. Lekker aan de achterkant, met ruime veranda en uitzicht op de tuin.

Nadat we zijn uitgepakt, willen we nog even naar de winkel aan het begin van de straat gaan om mondvoorraad voor de volgende dag te halen. Blijkt mijn achterband lek te zijn! Zegt René, ga jij naar de winkel, begin ik vast te plakken. Kom ik bij de winkel blijken de plakspullen in de fietstas te zitten, dat zit niet mee. Kom ik terug heeft René het wiel er al uit gehaald, dus kan hij alsnog beginnen met de plakspullen. Waar we al bang voor waren L blijkt ook de pomp niet te passen (het verloopstukje ontbreekt), dus dat gaat niet opschieten. Uiteindelijk hebben de mensen van de guesthouse de fietsenverhuurder gebeld. Hij beloofd dat hij gaat komen.

Nadat wij lekker gegeten hebben, rond 21.00 u komt hij eraan. Gaat meteen aan de slag, maar nog steeds ontbreekt er wat. Het wiel gaat mee terug naar Paramaribo en hij beloofd dat het morgen terug is.

Vrijdagochtend als we gaan ontbijten, staat er inderdaad een wiel met geplakte band, maar nu hebben we geen plakset meer en de pomp past nog steeds niet. Vanuit de guesthouse bellen ze nog een keer. Blijkt dat hij het wiel ’s nachts om 04.00 u heeft teruggebracht en op de terugweg zelf ook bedacht dat hij de rest vergeten was. Als er nieuwe problemen zijn, moeten we hem maar bellen. Dus we hopen er maar het beste van.

We gaan lekker in de buurt fietsen. Eerst volgen we een binnendoor pad naar de rivier, daarna over de lokale weg naar Paranam. Mooie route.

Na de lunch toch maar over dezelfde weg terug, want alternatief is het fietspad langs de highway, toch minder leuk. Rond 15.00 u terug bij het huis, hadden voor nu genoeg gefietst, rest van de middag lekker gerelaxt op de veranda. Deze avond stond er vis op het menu, het was immers goede vrijdag. Na het eten nog gezellig gekletst met de eigenaar.

Zaterdag op ons gemak ontbeten en het was al weer tijd om te vertrekken. Hebben gekozen voor de kortere weg terug, eigenlijk gewoon de Surinamerivier volgen, terug naar de stad. Tegenwind, zon en buien wisselden elkaar af, dus we zijn blij als we rond 12.30 bij de Waterkant zijn, konden we even lunchen en bijkomen. In de stad een paar boodschappen en al weer de was doen! Gaan de fietsen weer omruilen voor 2 oranje stadexemplaren, gelukkig waren de banden van de fitness-bikes verder heel gebleven. ’s Avonds gegeten bij Zus&Zo. Zal weer wennen zijn straks thuis!

Zondag, de paasdagen brengen we door met familiebezoek.

Week 4

De laatste week van de vakantie is begonnen. Een maand lijkt heel lang, maar de tijd vliegt! Deze week brengen we door in de stad. Tijd voor nog een beetje sighseeing, shoppen, de familie, lekker eten, alles in een Surinaams tempo.

Dinsdagochtend na het ontbijt gaan we de stad in, op zoek naar souvenirs. Readytex, de cadeauwinkel blijkt ondertussen een aparte ‘artgallery’ te hebben in een ander pand. We vallen voor een mooie Surinaamse dame, die gaat mee naar huis. De winkel gaat het inpakken zodat het veilig mee naar Nederland kan. Morgen kunnen we het ophalen.

Woensdag is René jarig. We beginnen de dag met slingers en taart kopen, zo wordt het toch een beetje feest. We drinken op ons gemak koffie en tussendoor komen allemaal gezellige berichtjes binnen. Gaan feestelijk lunchen deze keer.

Vrijdagochtend gaan we verder met onze shoppingtrip. Tussendoor een beetje KLM-stress, gaat dat schilderij wel mee kunnen?! Het lukt met de laatste aankopen en uiteindelijk blijkt dat we het schilderij in ieder geval kunnen meenemen als ruimbagage. Het is zo goed ingepakt, dat moet lukken!

Als laatste trip ’s middags nog een dolfijnentour. Helaas voelt René zich niet lekker en ga ik alleen dolfijnen kijken. Er zijn er meer dan genoeg te zien, iets minder goed laten ze zich fotograferen, maar toch wat vinnen vastgelegd!

Zondag onze laatste hele dag in Suriname. ’s Ochtends gaan we naar de Kathedraal. Blijkt daar half Scouting Suriname te zitten. Een speciale dienst mede in het teken van St. Joris. Leuk dat we dat meemaken. De Scouts hier hebben wel zitvlees want de hele mis duurde 2 uur.

Maandag inpakken en de fietsen terugbrengen. We worden rond 13.30 opgehaald om naar het vliegveld te gaan.

We hebben genoten van onze vakantie, van de natuur in Suriname en alle mooie verhalen en mensen die we hebben ontmoet.