Aan de scherpe ogen van Dion en Tim ontsnappen maar weinig dieren

In februari 2018 zijn wij met z’n tweeën 3,5 week naar Suriname geweest. Van tevoren hadden we met Suzette uitgebreid onze ideeën en wensen besproken en het programma was voor ons – natuurliefhebbers met veel interesse voor vogels – uitstekend op maat gemaakt.

Vanaf de luchthaven gaan we direct door naar Groningen waar we een fijn appartement in een mooie tuin hebben. Na een dagje Groningen gaan we met Erik Gummels richting Bigi Pan en de Maratakka rivier. Erik heeft 40 jaar de landbouwvliegtuigen bij Wageningen gevlogen en kan veel over het gebied en de geschiedenis van de streek vertellen. Naar Bigi Pan vaar je door een kanaal waar je van heel dichtbij de roofvogels kan zien. ’s Avonds ga je erop uit om de rode ibissen naar hun slaapbomen te zien trekken. Tegen dat het donker is, zien de mangrovebomen er door alle rode ibissen uit als verticale klaproosvelden. In de Maratakka rivier heeft Erik samen met Leroy (bootsman, gids en manusje van alles) een eigen kamp gebouwd aan de rivier, een paradijselijk plekje. De ara’s vinden dat ook en nestelen in een boom vlakbij. Alhoewel de regen zich niet echt coöperatief gedraagt en we de tocht ’s middags af moeten breken, kunnen we de tweede dag nog het verlaten dorpje Cupido en de ara’s bekijken.

Na een dagje Paramaribo met een bezoek aan Peperpot stappen we op de fiets om zo het Commewijne district te verkennen. Daar doen we ook de schildpaddentour om eindelijk in het echt de zeeschildpadden te zien als ze eieren leggen. Helaas mislukt die tocht omdat we te vroeg in het seizoen en met het verkeerde tij vrijwel geen kans op schildpadden hebben. We reizen verder door naar Bakkie, een stuk land van een voormalige plantage dat Marsha van haar grootouders heeft geërfd en dat door Bas en Marsha omgetoverd is tot een prachtige gebruikstuin met een paar huisjes. Van daaraf maken we met Otte Ottema – auteur van de vogelgids van Suriname – een geweldige vogeltocht over de Warappakreek.

Vanuit Bakkie keren we met de fietsen weer terug naar Paramaribo, maar niet om er lang te blijven. Na één nachtje vertrekken we alweer om via een leuke (en regenachtige) trip naar het Brokopondo meer en een idyllisch eilandje in het meer, afgezet te worden op de camping Palulu. Bij de camping start onze jungletocht met gids Dion en kok Tim. Een volle week gaan we met het busje op stap, om via de onverharde bauxietweg de jungle van Suriname te verkennen. Met Dion en Tim samen hebben we een geweldige week. Doorgaans kunnen vogels en dieren zich uitermate goed verstoppen in de jungle, maar aan de scherpe ogen van Dion en Tim ontsnappen maar weinig dieren. Al rijdend spotten ze vogeltjes ook als ze zo verdekt zitten dat wij ze met verrekijker en fotolens maar met moeite kunnen vinden. Verder vangt Dion slangen, hagedissen, vogels(!) en kikkers met zijn blote handen, zodat trage mensen zoals wij ze ook goed kunnen zien. De prachtige tocht naar de basis van de Voltzberg wordt beloond met een uitstapje naar een plek met de felgekleurde oranje rotshaantjes. Ook de hoatzin – een vogel met een zeer opmerkelijk uiterlijk – gaat goed zichtbaar zitten. De otters en de brulaap worden door Dion gefopt, omdat hij van beide dieren het geluid zo goed nadoet, dat ze komen kijken waar hun soortgenoot zit. De week eindigt weer op de camping in Palulu en vanaf daar gaan we weer voor één nacht naar Paramaribo.

Na een nachtje in een comfortabel hotelbed gaan we opnieuw het binnenland en vliegen we naar Palumeu. Ook daar worden we op ons wenken bediend. We gaan daar met onze eigen gidsen op pad om opnieuw vogels te zoeken. En voor de liefhebbers: we zien op drie achtereenvolgende dagen de harpij (en van de grootste roofvogels). Na vijf dagen Palumeu hebben we nog een avond en een halve dag in Paramaribo. Omdat onze eerste schildpadden tocht is mislukt, krijgen we de laatste avond in Paramaribo een herkansing. Helaas zit het ook deze keer niet mee: vlak voor vertrek horen we dat de maritieme autoriteit vanwege het springtij in combinatie met de wind een vaarverbod heeft afgekondigd. Ook nu gaan we de schildpadden missen. De laatste ochtend bekijken we nog even Paramaribo en dan is het tijd voor de reis naar huis.

We hebben een prachtige perfect op maat gemaakte reis gehad en hebben genoten van het land, de vriendelijke mensen en de mooie natuur en de schildpadden geven ons een goede reden om in de toekomst nog een keer naar Suriname terug te keren.

Rik Geleedts en Lydia Stoots

Lees meer over de reisavonturen in Suriname (en nog veel meer landen) van Rik en Lydia op hun eigen site: Kantoorbediende op reis