Door de verhalen van onze eerdere vakanties in Suriname en de voorbeelden op de site van Suriname Holidays, waren onze vrienden ook enthousiast geworden over Suriname.
Aan de hand van onze voorkeuren, zoals basic en veel contact met de bewoners van Suriname, heeft Suzette voor ons een reisprogramma samengesteld.
Nu wij weer terug zijn kunnen wij alleen maar zeggen wat een mooie fantastische en avontuurlijke reis was dit. Het programma zat goed in elkaar en alle transfers en accommodaties waren mede door de inzet van de lokale bevolking, perfect geregeld. Op het vliegveld, net zoals de vorige keer, een warm onthaal door Desmond, die ons verder ook diverse malen naar volle tevredenheid, naar een volgende bestemming heeft gebracht.
Even bijkomen van de reis in Vila Famiri in Paramaribo is een aanrader.
De stadstour op een zondag was een aparte ervaring, aan de ene kant heerlijk rustig, aan de andere kant mis je de hectiek. Omdat de grote markt gesloten was, de heel gezellige Javaanse markt bezocht.
Op dag 3 zijn wij met een tussenstop op Frederiksdorp met de boot naar Plantage Mariënbosch gebracht. Wat een bijzonder mooie plek is dit.
‘s Avonds een prachtige Swamp tour en aansluitend een heerlijke maaltijd en dan achterop de brommer teruggebracht naar Mariënbosch. Wat een belevenis.
De volgende middag eerst nog een dolfijntour (waar we getrakteerd werden op een heuse show)
En dan via de steiger van Mariënburg met de auto naar Boutique hotel Peperpot. Een goed uitgeruste accommodatie op een mooie rustige locatie. (oude plantage)
De volgende dag op de fiets door het natuurpark Peperpot en ’s avonds nog een wandel excursie.
Naast apen, een luiaard, kleine leguaan, slangetjes, spinnen en kikkers (we wisten niet dat er zoveel soorten bestonden) gezien.
Op dag 6 bracht Desmond ons via de rijstvelden en de zeedijk…
…naar de steiger van Bigi Pan. Bij de steiger werden we ontvangen door de familie Kasidi.
Nadat de boot van de trailer in het water was gelaten zijn we de rivier overgestoken en via de boothelling naar Bigi Pan gevaren naar de Lodge van Tante Gerda.
Terwijl we onderweg naar apen in de boom zaten te kijken, veel er een slang uit de boom. Dat was wel even schrikken. Naast vele soorten vogels ook een kaaiman gespot.
De waterstand in Bigi Pan is nog altijd laag, waardoor het varen door dit prachtige gebied er niet gemakkelijker op is geworden. Tevens heeft dit prachtige vogelgebied erg te leiden onder de droogte.
De volgende dag na nog een mooie tocht door het Bigi Pan gebied te hebben gemaakt, na een heerlijke lunch, met de boot weer terug. Na een stukje met de auto, weer verder met de boot de Maratakka rivier op, naar onze volgende locatie van de familie Kasidi, het jungle kamp aan de Maratakka rivier. Een prachtige plek, ver weg van alle hectiek, midden in de natuur. Onderweg nog een groep reuze otters gezien.
Ontbijt op de steiger, wandelen in de “jungle”, boottour verderop over de rivier, voortreffelijke verzorging, uitbuiken in de hangmap. Even bijkomen en onthaasten. Wij hebben genoten.
Na ons heerlijke verblijf in het jungle kamp op weg naar appartement Bloemendaal in Wageningen.
Een mooie rustige locatie aan de rivier, waar we weer even een warme douche konden nemen en ook onze was hebben laten doen. Op onze “rustdag” op de fiets naar de luiaard opvang. Een mooi initiatief waar zieke en gewonde luiaards worden opgevangen. Van Bloemendaal naar Palulu camping gebracht, waar onze tocht met de natuurgids Dion naar Blanche Marie en Apoera startte.
Omdat er niet zoveel plaats meer was in het busje, een deel van onze bagage achtergelaten in Palulu. Waar we ons een beetje op verkeken hadden is, dat je zowel heen als terug zeker 7 uur over een stoffige, vaak zeer slechte weg moet. Alles kwam onder de rode stof. Tevens gaf onze gids/chauffeur de voorkeur voor het aankomen in donker (dit had niet echt onze voorkeur).
Overstekend “wild”.
Na een aantal leuke tussenstops kwamen we uiteindelijk in donker aan bij de weg naar de accommodatie bij Blanche Marie.
Waar de doorgaande weg al van tijd tot tijd slecht berijdbaar was, was het laatste stuk van 15 km nog veel slechter. Dit resulteerde zo’n 400 meter voor ons doel in een gebroken torsiestang.
En daar sta je dan met een kapotte auto en geen bereik.
Geen probleem volgens Dion, dat komt de volgende dag wel weer. Eerst de slaapplaatsen in orde brengen en wat eten.
De volgende morgen de schade aan de auto opgenomen. Nadat eerst geprobeerd te hebben het probleem te verhelpen, gingen Dion en zijn “Duifje” toch maar te voet op pad, naar het enige punt waar telefonisch bereik is, zo’n kleine 4 km lopen. Bij terugkomst meldde Dion dat de hulptroepen geregeld waren en onderweg zijn.
Uiteindelijk bleken de onderdelen niet uit het dichterbij gelegen Apoera te komen, maar uit Lelydorp.
Na een heerlijke lunch (het is iedere keer weer een wonder wat voor lekkers men op slechts maar 1 gaspit en weinig middelen kan bereiden) samen met Dion, te voet op weg naar de Blanche Marie watervallen. Door de aanhoudende droogte is het nog slechts een kleine waterval. Een voordeel is, dat een heerlijk warme massagedouche tot de mogelijkheden behoorde.
Doordat de onderdelen uiteindelijk pas de volgende dag zouden arriveerden, een extra nacht in de accommodatie bij de Blanche Marie watervallen doorgebracht.
Een mooie plek, maar als er onduidelijkheid is over wanneer je weer verder kunt en geen bereik hebt, duurt wachten lang. De volgende dag maar weer, dit keer met zijn allen, te voet naar het belpunt. De mannen met de onderdelen voor de auto bleken onderweg en nog ca. 1 uur rijden van ons verwijderd.
Om 14.30 uur kwam het sein, dat de auto gerepareerd was en dat we toch nog “even” eerst naar Apoera zouden rijden. Kampement weer opgebroken en daar reden we weer.
Eerst naar de nooit gebruikte treinremise en toen een rit door het dorp en een korte stop bij de plaats waar we anders overnacht zouden hebben. Een leuke locatie midden in het dorp. Hier hadden we graag even rondgelopen. Het begon echter al donker te worden en we moesten nog zeker weer 3 uur rijden naar het Green resort in het bos.
Na nog weer wat autopech (vastgelopen rem) rond 23.00 uur uiteindelijk aangekomen.
De volgende dag, zagen we pas, op wat voor prachtige locatie het Green resort ligt.
De toekans en ara’s waren in grote getalen in de bomen aanwezig. Met onze “gewone “camera echter lastig vast te leggen, maar de beelden zitten in ons geheugen.
Rond 11.00 uur weer vertrokken richting Palulu camping. Opnieuw een lange, stoffige rit met helaas weer diverse malen een onderbreking door problemen met de auto rond 19.30 uur vies, maar blij dat we er eindelijk waren, aangekomen op Palulu camping. Hier hadden we de beschikking over de mooie Vijverlodge.
Veel tijd om van deze mooie plek te genieten was er niet, want de volgende dag zouden we om 9.00 uur worden opgehaald, voor ons laatste deel van de reis De Boven Surinamerivier.
Door de extreem lage waterstand op de Boven Surinamerivier, hadden we al van Suzette gehoord, dat er voor ons een tussenstop ingepland was op Jaw Jaw. We werden door onze gids Zakson met een busje opgehaald en gingen op weg naar Adjoni, waar ons avontuur zou beginnen. Het eerste deel tot Jaw Jaw gaf nog weinig problemen en bij aankomst stond er een heerlijke lunch voor ons klaar. ‘s Middags lekker genoten in een sula .
En ’s avonds een leuke spontane avond met muziek. Jaw Jaw is een gezellige locatie met mooie huisjes.
De volgende ochtend vroeg, met de bagage in een kruiwagen op weg naar de boot, die ons naar Tio Boto zou brengen. Onderweg een interessante tussenstop bij het Saamaka museum over de oorsprong van de Marons. Na een rondgang en uitleg stond er een heerlijke lunch voor ons klaar.
Deze tussenstop was geen overbodige luxe. De waterstand was extreem laag en vele delen lastig te bevaren. Onze bootsman en onze gids Zakson waren zeer behendig in he laveren tussen de rotsen en het ontwijken van de zandbanken. Ik denk dat wij zo’n 15 keer de boot hebben verlaten om een lastig stuk, te voet te overbruggen. Even lopen was geen straf, maar een welkome afwisseling.
Onderweg regelmatig ook veel hulp van de lokale bevolking.
Tio Boto, gerund door de onderwijzer Thomas en zijn vrouw, een waar paradijs op aarde.
Door de lage waterstand kon onze trip naar de Ananasberg en Tapawatrawatervallen helaas niet doorgaan. Maar daar hadden we alle begrip voor. Hogerop was de rivier haast helemaal niet meer te bevaren. Een ramp voor de bewoners die hogerop leven. Bevoorrading met de broodnodige brandstof voor de aggregaat en voedsel, is haast niet meer mogelijk. Tevens is men voor het drinkwater en water voor het besproeien van de kostgrondjes afhankelijk van het water in de rivier.
Wij hebben genoten van ons verblijf op Tio Boto, wat een lieve mensen en wat werd er goed voor ons gezorgd. Ook nog een dorpje verderop bezocht, waar we een indruk kregen van hoe de bewoners leven. Wat leven wij dan in een luxe in Nederland. Verder heerlijk gezwommen, zaadjes gepland in het kostgrondje en gezien hoe men de geoogste rijst behandeld.
Onze huisspin.
Helaas onze reis zat er al haast weer op. De terugreis over de rivier was wederom een waar avontuur.
Wij hebben heel veel respect voor de bootsmannen en hun helpers. Aangekomen in Adjoni, stond de chauffeur met het busje al op ons te wachten. Hij bracht ons weer terug naar Vila Famiri in Paramaribo, waar wij weer warm onthaald werden.
Tijdens onze laatste dag in Paramaribo wat gewinkeld, de grote markt bezocht en lekker gegeten bij De Gadri. ‘s Middags ook nog een bezoek gebracht aan het hardrockcafé. Desmond heeft ons uiteindelijk weer opgehaald en veilig afgezet bij het vliegveld.
Met heel veel dank aan Suzette en haar team bestaande uit Desmond, Dronica en Mirjam en alle lieve zorgzame mensen, het was een perfect georganiseerde reis, wij hebben volop genoten.
We ♥ Suriname en wij zeggen Tot ziens.
Claudia, Jack, Hennie en Dory