Pasen in Danpaati
Ik voel me zo’n geluksvogel! Ik mag de Paasdagen gaan vieren in de Danpaati River Lodge in het ‘Boven Suriname gebied’. Vroeg in de ochtend vertrekken we richting het binnenland. Eerst 3 uur per minibus naar Atjoni waar de weg letterlijk eindigt om vervolgens nog zo’n 3 uur per korjaal over de Bovensuriname rivier te varen. In dit gebied woont de Marronbevolking, oftewel afstammelingen van de gevluchte tot slaaf gemaakte mensen die ooit op de plantages moesten werken. Pasen of niet, de was wordt in de rivier gedaan en vanuit de boot kom je ogen te kort: vogels, de indrukwekkende begroeiing, stroomversnellingen en zwaaiende mensen uit de lokale dorpen langs de oevers. Het voelt een beetje alsof je door een filmdecor vaart. Zo onwerkelijk soms (zelfs al is het niet de eerste keer dat ik hier ben!). Bij aankomst op Danpaati staat het voltallig personeel voor ons te zingen om ons welkom te heten. Ik krijg spontaan kippenvel ook al is het toch zo’n 30 gr. Celcius!
De tijd vliegt om en wat worden we verwend. We zijn we gaan zwemmen in een sula (stroomversnelling), bezoeken het Marron Museum in Pikin Slee, wonen een Paasmis bij in een Christelijk dorp en maken een nachtelijke boottocht waarbij we veel kaaimannen spotten. De dames uit het dorpje Dan geven ons ook nog een dansvoorstelling. Wow! wat kunnen die vrouwen bewegen zeg. Onze gids legt uit wat de liederen/dansen betekenen. Uiteindelijk worden alle gasten ook bij het feestje betrokken en voor ik het weet sta ik te dansen. Eén en al vrolijkheid! Helaas is het alweer tijd om afscheid te nemen van deze magische plek en de mensen om ons heen die inmiddels mijn familie zijn geworden.
Lees hier meer over Hélène Schrader