Die ervaring willen we graag met jullie delen, zodat misschien anderen gestimuleerd kunnen worden ook eens Suriname te bezoeken, of dat jullie als reisbureau er misschien iets aan hebben.

Ik loop globaal door onze activiteiten heen en meld onze ervaringen.

Aankomst vliegveld
We hadden net op tijd in de gaten dat er een 65+ snelle route langs de douane was.
Chauffeur Desmond stond keurig klaar. Aardig dat hij water voor mij gekocht had, maar omdat de grootte van ons gezelschap hem niet bekend was, wilde hij persé twee extra flesje kopen bij de eerstvolgende winkel. Charmant!
De rit duurt 1-1,5 uur, afhankelijk van het verkeer.

Hosta
Keurig verzorgd hotel, zeer vriendelijk en hulpvaardig personeel. Ruime kamers, airco en wifi werken goed.
Ontbijt voldoende, behoorlijke (filter) koffie. Restaurant lijkt zelden of nooit (avonds) gebruikt te worden. Is eigenlijk overbodig, omdat er veel eetgelegenheden in de omgeving zijn.
Dakterras een keer gebruikt voor een spelletje kaart, maar een fles wijn uit de bar krijgen was een onderneming. De (nieuwe) medewerkster wist het verschil tussen vermouth en wijn niet, maar wist uiteindelijk een prima witte wijn op te sporen, die met 70 SRD veel te duur was.
Het zwembad ligt in het gebouw, waardoor het wat somber oogt. Er is weinig gezelligheid omheen gecreëerd.
Afdrukken van je instapkaarten kan door deze te mailen naar de backoffice.

Paramaribo
De stad is interessant door de historie, maar het gebrek aan onderhoud van huizen en wegen is wat storend. Je moet uitkijken dat je niet in een groot gat op straat stapt.
Hosta ligt gunstig op loopafstand (20-30 minuten) van Waterkant, Palmentuin, e.d., maar op een hete dag is dat geen genoegen.
De taxi’s zijn goedkoop, behalve als je die voor het Torarica neemt, dan wordt je „getild”. De stagiaires hebben een aantal „eigen” taxis ter beschikking, waar we af en toe ook over konden beschikken.
Op Zeelandia hadden we een deskundige rondleiding op zondag ochtend, dan betaal je alleen de toegang.
De Central market is een belevenis. Foto’s maken van mensen kan tot commentaar leiden.
Verkoeling is moeilijk te vinden in Paramaribo. De Palmentuin heeft wel wat schaduw.
In Torarica kun je van het zwembad gebruik maken, maar heeft een stevig prijskaartje: 50 SRD zonder en 100 SRD met lunch. In het weekeinde is er een DJ.

Buiten eten kan op vele plaatsen. Van een zeer eenvoudige Warung tot een luxe restaurant als Spice Quest. De laatste is een aanrader, maar reken op 250 – 300 SRD pp, afhankelijk van de wijn.
De restaurants in de hogere categorie doen hun best, maar halen vaak niet het niveau dat we in Europa kennen.
De Javaanse keuken is wat „verontreinigd” met invloeden van andere culturen.
Aanbevolen restaurants: Gadri (goed en goedkoop, bij Zeelandia), Souposo (maaltijdsoepen, smakelijk en redelijk geprijsd), Zus en Zo (eenvoudige kaart, maar goed eten en prima koffie), Mirosso (redelijk Indisch), Garden of Eden (goede Thai, in fraai restaurant, maar wat prijzig), Baka Foto (te duur, maar doen hun best), Spice Quest (aziatisch fusion, heel goed), Jiji’s (terras op 1e etage aan de Waterkant, degelijk eten).

Cathryn
De lokale reisleider Cathryn hielp bij het boeken van de Colakreek en gaf informatie waar nodig. Prima verzorgd.

Nickerie en Bigi Pan
Bij de voorbespreking werd duidelijk dat Nickerie niet erg interessant was en dat 1 overnachting vóór de tocht naar Bigi Pan voldoende zou zijn. Die indruk viel bij gids Cor Kluft in verkeerde aarde. Het was misschien niet handig om dit zo over te brengen, maar ja, ik kon het niet meer terug draaien. Het beeld dat we er achteraf aan over houden is echter veel positiever en dat is helemaal te danken aan Cor. De tocht voert door het rijstgebied van Nickerie en Cor wist daar in veel detail over te vertellen. Ook zijn kennis van het vriendelijke karakter van lokale mensen was aanleiding tot een paar onderhoudende ontmoetingen met een paar willekeurige mensen al was de ontmoeting met een kwi kwi verkoper die de levende vis liet zin, wel gepland. Om niet helemaal afhankelijk te zijn van Cor, is een bezoek aan b.v. een rijstproducent misschien een idee. Inderdaad, Nickerie is niet bijzonder interessant, maar Cor wist met een tochtje langs een Hindoe tempel en een Hindoe crematorium het toch interessant te maken.
Ook de tussenstop bij Kate’s eethuisje en de melding dat een tante van Edgar Davids daar nog woonde in armoedige omstandigheden, maakte de tocht gedenkwaardig.
Op de heenreis was een tussenstop in Groningen, waar Cor’s echtgenote ons trakteerde op pizza en de diverse monumenten van de bevolkingsgroepen liet zien. Ook zij was een onderhoudend verteller. Misschien is er iets te laten zien van haar bloemenhandel?
Zij maakte nog een interessante stop in een klein vissersdorpje aan de Coppename voordat we in Totness aan Cor werden overgedragen.
De overnachting in Nickerie (hotel Residence Inn) was goed verzorgd. ‘savonds gegeten in Javaans eethuis, eenvoudig, maar goed.

De tocht door door Bigi Pan was fantastisch, mede dankzij de grote kennis van gids Maantje. We waren met z’n 3-en in de korjaal. Daarom was het slepen van de boot over een dam een onverwachte inspanning, maar toch een leuke ervaring. Misschien een idee om dit van te voren aan te kondigen?

Dolfijnen spotten
Dolfijnen laten zich niet sturen en helaas waren ze alleen van grote afstand te zien. Om er dan nog een fatsoenlijke foto van te maken is een bijna onmogelijke opgave.
De zonsondergang aan de Commewijne is natuurlijk prachtig.

Warappa en plantage Bakkie
De tocht door de kreek naar zee was bijzonder. Gids Errol was ook deskundig en kon overal over vertellen. Op één van de plantages langs de kreek waren interessante overblijfselen van de suiker productie te zien. Daar zagen we ook de eerste doodskop aapjes en werden we overvallen door heel veel muggen. Die prikten gewoon door mijn hemd heen.
Op Bakkie werden we hartelijk ontvangen door de charmante Marsha. Zij en haar man hadden veel werk verzet om de originele stijl van de huizen terug te krijgen. De huisjes waren comfortabel.
Errol wist ook over het museum en de botanische tuin op Bakkie veel wetenswaardigs te vertellen. We zagen zelfs een nestje van een kolibrie.

Colakreek
Dit was een trip die we zelf georganiseerd hebben. Omdat we dit op het laatste moment geboekt hadden, waren er alleen nog picknick tafels beschikbaar. Die zijn overdekt, dus je blijft droog bij de onvermijdelijke regenbuien. Als je een huisje wil (eventueel met hangmat), dan tijdig boeken via het kantoor van Mets op de Nassylaan.
Het aardige van de Colakreek is het makkelijke contact met de „lokalen”. We werden zelfs door een Hindoestaanse familie getrakteerd op meegebrachte roti en rumcola.

Vlindertuin Lelydorp
Ook dit is een aardige bezienswaardigheid, vooral omdat het een vlinder en slangen kwekerij is. Er zijn ook een paar schildpadden. Je krijgt daar een rondleiding die het interessant maakt.
Je kunt wel lopen naar Lelydorp, maar een taxi is aan te bevelen. Daar zijn een paar Warungs die er wat sjofel uitzien. Er tegenover zit Roopram waar goede roti gemaakt wordt. En er is airco.

Anaula
De tocht naar Atjoni was goed verzorgd. We waren met 14 in het busje. In Atjoni werden we opgewacht door gids Reinier, een bewoner van Nieuw Aurora. Hij maakte er veel werk van om te benadrukken dat we geen mensen moesten fotograferen. Zijn neef Bernhard maakte zich op de terugweg niet zo druk over. Onderweg werd (sanitair) gestopt bij Brownsweg en waren waren broodjes en drinken beschikbaar.

Atjoni was gezellig druk aan het water. Verbazingwekkend wat ze allemaal in die bootjes stouwen.
In Anaula kregen we de appartementen toegewezen. We dachten twee appartementen aan elkaar te krijgen, maar het werden er twee afzonderlijk, wat verder geen probleem was.
We begrepen dat met 14 personen de bezetting laag was. In juni waren er 50. Ik denk dat er dan te weinig capaciteit is. Het zwembad is aan de kleine kant. De eetzaal was kennelijk onlangs uitgebreid, maar de vloer was nog niet afgewerkt. De betonmolens stonden nog aan de kant, wat een beetje slordig overkwam.
Anaula is een aangename verblijfplaats voor een dag of 2. Wij bleven totaal 5 dagen, waarvan twee reisdagen. Dan schieten de mogelijkheden te kort. Er zou een optionele tocht mogelijk zijn, maar b.v. een tocht naar het Marronmuseum bleek niet mogelijk omdat de gids alleen was. Als pleister op de wonde werd een tochtje georganiseerd naar een naburig resort, wat niet bijzonder interessant was.
Een wandeling rond het eiland was interessant door de verhalen over geneeskrachtige kruiden, maar je miste toch de spanning van een wandeling in de jungle. Daarvoor zou je naar de wal moeten, als dat al zou kunnen.
Het eiland beperkte ook de aanwezigheid van dieren, maar dat wisten we van te voren. Alleen de aapjes waren ‘s-morgens een evenement en die lieten zich makkelijk voeren met banaan. Verder liepen er twee gekortwiekte papegaaien rond.
Op de verzorging is niets aan te merken. De maaltijden waren afwisselend en de allervriendelijkste Linnie bakte prima omeletten.
Het optreden van het drumbandje met danseressen is aardig, maar hier merkte je een andere tekortkoming: de verlichting. De zaal is uitgerust met spaarlampjes. Dat maakt avonds een kaartje leggen praktisch onmogelijk. Ook de stoelen zijn wat oncomfortabel hard en recht. De danseressen zouden beter zichtbaar geweest met een spotje.

Het is misschien een Surinaams fenomeen, maar ook hier zie je wat achterstallig onderhoud. O.a. een van de banken bij het zwembad was gebroken, maar ook na melding bij de gids gebeurde er niets. Ondanks deze kleine tekortkomingen hebben we er een heerlijke tijd gehad.

Nieuw Aurora.
De wandeling door het Marrondorp was heel interessant. We troffen het dat er voor een begrafenis rijst gedorst werd in vijzels. Desgevraagd was foto’s maken geen probleem al werd er een kleine donatie gevraagd. Met gids meneer Reinier is afgesproken deze ook naar Anaula te sturen.

Voor de terugreis belde chauffeur Desmond zelf al het hotel om te vertellen hoe laat hij kwam. Heel attent. We mochten gebruik blijven maken van de kamer tot vertrek om 13:30.

Samenvattend, een bijzonder ervaring met veel mooie en interessante dingen. De paar kleine manco’s hebben ons genoegen niet nadelig beïnvloed.

Uiteraard hebben we veel foto’s. Ik zal die op Picasa zetten, dan kun je zien of je er iets van kunt gebruiken. De link is: https://plus.google.com/photos/117629422910091534801/albums/6037710716960565681?authkey=CKnYpv2bvOCkmgE

Onze jongste zoon heeft als stagiaire een geweldige tijd gehad.

Nogmaals hartelijk dank voor jullie inzet om er een mooie vakantie van te maken.

vriendelijke groet
Fred en Brigitte Geiger